«تصویری که من از زندگی روزمره طبقه متوسط در تهران دارم تصویر مثبت و روشنی نیست. تهران با وجود آزادی ها و هویت هایی جدید که به ساکنانش اعطا می کند، به دلیل ساختارهای فضایی و شهری معیوبش، زندگی روزمره را با تنش های مداوم، استرس ها و تشویش هایی همراه می کند که خاص شهرهای مدرن جوامعی چون ایران است.» این چند جمله را دکتر عباس کاظمی درباره شهر و زندگی روزمره تهرانی بیان کرده است. او حتی در بیان این نظرات تا آنجا پیش می رود که از نظر او «تهران یک شهر بی تاریخ است و برخلاف شهرهای بزرگ دیگر ایران (مانند اصفهان، شیراز و...) که پیشینه سنتی نیرومندی دارند شهر تهران «متولد دوره مدرن» است و تعارضات و همسازی