سخن گفتن از فضای سیاسی امروز ایران (به ویژه در شرایط جابه جایی قوه مجریه) آسان نیست خصوصا در جامعه یی که در هر مکان و زمان باب گفت وگوی سیاسی رایج است و این خود نیز شاید آفتی برای یک گذار دموکراتیک بوده باشد جامعه یی با تنوع فرهنگی و قومیتی مثل ایران، که به مراتب هم می تواند «فرصت» تلقی شود و البته هم برای تبدیل به فرصت با دشواری های زیادی روبه روست که باعث سردرگمی و خستگی نیروهای فکری می شود که بحث جداگانه یی می خواهد که در این یادداشت مجال آن نیست. اما انتخابات ریاست جمهوری 92، می توان از زوایای مختلفی به آن نگریست- هم به شرایط سیاسی حاکم بر فعل و انفعالات قدرت که می تواند در آینده سیاسی نظام