محمد زهرایی ناشر و کتابفروش با سابقه پشت میز کار خود دچار ایست قلبی شده و درگذشت.

با زهرایی در اواخر سال 1363 در محل پیشین کتابفروشی نشر چشمه آشنا شدم و این آشنایی نزدیک به 30 سال با فراز و نشیب هایی ادامه یافت.

در جامعه نشر کشور، زهرایی دوستان و – بالطبع- دشمنان زیادی داشت، منتها موضوعی که هر دو گروه اینان به آن معترف بودند – و هستند- ذوق و سلیقه فراوان او در کار و نیز سطح بالای کیفیت آثاری است که منتشر کرده است.

سلیقه و ذوق هنری او در آماده سازی کتاب، از نوع و اندازه حروف گرفته تا صفحه بندی، طراحی و جلدسازی، موجب ارتقای سطح عمومی کار و افزایش توقع جامعه کتابخوان از ناشران کشور شده است و از این حیث زهرایی یکی از تاثیرگذارترین ناشران است.

با درگذشت زهرایی، جامعه نشر کشور بی شک یکی از کارآگاه ترین و هنرمندترین ناشران خود را از دست داده است.

درگذشت محمدزهرایی مصادف شد با دومین روز حضور آقای علی جنتی وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی در ساختمان این وزارتخانه. پیام تسلیتی که ایشان به مناسبت درگذشت محمد زهرایی داده اند را باید چون باد موافقی ارزیابی کرد که به بادبان کشتی صنعت نشر کشور وزیدن گرفته است و آن را به فال نیک انگاشت.

حیف که زهرایی و پیش از آن بزرگان این صنعت که در چند سال اخیر درگذشته اند- دوستانی چون جلال فهیم هاشمی و مرتضی بایندریان- نیستند تا شاهد این نگاه تازه به ناشران کشور باشند. کسانی که ای کاش در زمان حیات شان هم از ایشان تجلیل می شد.