امروز آخرین پس اندازم تمام شد و هنوز نتیجه مصاحبه شرکت گاز اعلام نشده. فعلاباید به منشی گری توی یک دفتر معماری تن بدهم. روزنامه یی خریدم تا شاید کار بهتری پیدا شود. صفحه اول تیتر کرده اند مبارک آزاد شد و عکسی هم ضمیمه بود که در آن مبارک با همان عینک همیشگی اش داشت برایم دست تکان می داد. از خودم می پرسم دیکتاتورها پس از سقوط شان چه کار می کنند؟ مستمری که بهشان تعلق نمی گیرد، کسی هم بهشان کار نمی دهد. یک لحظه به ذهنم زد که شاید بد نباشد که یک تجربه عاشقانه را از سر بگیرند. مبارک از آن مردهای جا افتاده و خوش تیپ است که می تواند شانسش را از تو فیس بوک آغاز کند. اما نه نیازی نیست، او هنوز خیلی پول