«پایبندی به تشکیلات» مفهومی است که این روزها با اتفاقاتی که در جریان انتخاب شهردار رخ داد محل بحث فعالان سیاسی اصلاح طلب شده است. فارغ از اینکه رای الهه راستگو که با حمایت اصلاح طلبان وارد شورای شهر تهران شد به کدام نامزد شهرداری تهران بوده است اظهارات روز گذشته او و برخی فعالان سیاسی جای بحث دارد. بلافاصله پس از مشخص شدن عدم پایبندی راستگو به نظر اصلاح طلبان در انتخاب شهردار برخی اعضای حزب اسلامی کار که راستگو عضو آن است از اخراج وی سخن گفتند. اما آنچه امروز باید برای اصلاح طلبان در دستور کار قرار گیرد عبور از اتفاقی است که رخ داد. انتخابات مجلس شورای اسلامی پیش رو است و توقف بیش از این در ایستگاه شهرداری تهران جایز نیست. فرصت انتخاب شهردار اصلاح طلب از دست رفت و با پرداختن بیش از حد به این موضوع نه آن فرصت احیا می شود و نه می توان از فرصت ها و ظرفیت های پیش رو استفاده کرد. حال باید برای انتخاب نمایندگان مجلس ساز وکار دقیق تری چیده شود تا این تجربه مجال بروز دوباره نیابد.

آنچه سال هاست به عنوان فقدان تحزب و رفتار تشکیلاتی از آن یاد می شود باید توسط بزرگان اصلاح طلب درمان شود. اگر امروز جریان اصلاحات از این اتفاق درس نگیرد در آینده نه چندان دور باید تبعات آن را در انتخابات مجلس نیز بپذیرد. چنین رفتارهایی در نظام های تمام حزبی هم گاهی دیده می شود و طبیعت سیاست بده و بستان هایی است که امروز به زیان اصلاح طلبان تمام شده است. آسیب شناسی این مساله از این جهت اهمیت دارد که همه افراد دخیل در جریان انتخاب لیست باید به اندازه قدرالسهم خود مسوولیت آن را بپذیرند. شورای مشورتی، جبهه هماهنگی اصلاحات و رهبران این جریان هر کدام باید میزان مسوولیت خود قبول را کنند و اگر لازم شد از مردم عذرخواهی کنند از انجام آن ابایی نداشته باشند. حال که اقبال مردم دوباره فرصت مجال یافته نباید با رفتارهای فردی و تک روی های بی مورد آن را از دست داد و لازم است برای آینده برنامه های دقیق تری تدارک دید.