در حال حاضر «محیط زیست» به یکی از مولفه های اصلی در سیاست های کلان جهانی تبدیل شده و بسیاری از راهبردهای دیگر را تحت تاثیر خود قرار داده است: افزایش جمعیت و حرکت فزاینده انسان امروز به سمت استفاده بیش از حد از منابع طبیعی زمین در کنار تولید مواد زاید خطرناک شرایط را برای زیستنی پایدار به اما و اگر کشانده تا امروز بیش از پیش اهمیت سازگاری هر نوع فعالیت عمرانی با محیط پیرامونی نمایان شود. این در حالی است که فعالیت های گسترده صنعتی بدون توجه به استانداردها و توان اکولوژیکی هر منطقه شرایط را برای تغییرات آب و هوایی و افزایش دمای زمین توسط آلاینده های خطرناکی همچون «دی اکسید کربن» بیش از گذشته فراهم