آن لحظه یی که نرون، رم را به آتش کشانید به خاطر بیاورید! نرون رم را به آتش کشانید، تا از زبانه های سرکش آن کلمات بر دهانش جاری شود و شعری را برای زوال تمدن رم بسراید. این تعبیری است از ویرانگی، ویرانه، ویران بودگی و ویران شدگی. ویران شدن رم و ساختن شعری روی ویرانه های رم. «تاریخ طبیعی زوال» از دل ویرانه های دیروز که روی آن «مدرنیته» سوار شده، ما را عبور می دهد و چشم های ما را یکبار دیگر و اینبار از زاویه یی دیگر می گشاید. چیزی که کتاب حاضر تلاش دارد تا از دیدگاهی فلسفی- تاریخی به ابعاد تازه یی از این مضمون بپردازد. آنچه در این کتاب تحت عنوان تاملاتی درباره سوژه ویران آمده، دو سویه از مفهوم ویرانگی را مدنظر قرار می دهد: سویه تجربی این مفهوم که در هنرهای تجسمی (تحت عنوان ژانر ویرانگی)، معماری و ادبیات گوتیک تجسم یافته است و سویه نظری و فلسفی آنکه بر اساس پیوند توامان استعاری و حقیقی مدرنیته با مفهوم قطعه وارگی در دل اینهمانی یا دگرآیینی در دل خودآیینی و نیز دیالکتیک تخریب و سازندگی متبلور می شود. «تاریخ طبیعی زوال» را بارانه عمادیان نوشته است.