بعضی آدم ها هستند که دنیایمان را زیباتر می کنند، اصلاانگار برای همین هدف هم هست که هستند: بی حاشیه اند و سر به تو، اما کیست که نداند اگر نبود حضور و نقش آفرینی آنها، اصلاانگار جهان ما یک چیزی برایمان کم داشت. در غیاب نهادهای دولتی و فرهنگی، خود به مثابه یک نهاد عمل می کنند و کارکردی مشابه آنها می یابند. از اعتبار و «سرمایه فرهنگی» خود برای اعتلای فرهنگ و هنر سرزمین شان هزینه می کنند تا ایران همچنان در جهان فرهنگی امروز حرفی برای گفتن داشته باشد. از این سرآمدان و برگزیدگان البته نیستند بیشتر از انگشتان دو دست که از آن میان نه چندان پر شمار، یکی بی شک شاهرخ تویسرکانی است، روزنامه نگاری پیشکسوت