اینجا خبری نیست. نه از وعده ها و پروژه ها عمرانی و نه از طرح های زیبا سازی و پاکسازی و هزاران طرح پرطمطراق دیگر. اینجا جایی است حوالی زیر پونز. همان جایی که دودکش های آجری کوره پزخانه کنار هم به صف شده اند، جاده اش آسفالت نشده، برای رسیدن به ورودی روستا باید ماشین دربست بگیریم و از ورودی کوره باید پشت نیسان آبی سوار شویم و جاده خاکی و سنگلاخ را بگذرانیم تا برسیم به کوره های آجرپزی. همان جایی که روز کاری از ساعت 3 صبح آغاز می شود و تا 8 شب ادامه دارد. جایی که کارگرانش از اردیبهشت تا شهریور در کوره مشغول کارند و از شهریور تا آخر فروردین هر کجا که کاری باشد، از زمین های کشاورزی اطراف کوره تا خانه