ارزیابی من مثبت است. در واقع این مذاکرات را یک گام مثبت و به پیش و در مسیری صحیح می دانم و فکرمی کنم که ادامه پیدا خواهد کرد. البته درمذاکرات به ویژه مذاکراتی مثل مذاکرات اتمی که حداقل یک چالش 10 ساله با سابقه بسیار طولانی چه در سازمان ملل چه در کشورهای دیگر است نباید انتظار داشته باشیم در یک جلسه یا دو جلسه به نتیجه برسد. مهم این است که جهت، جهتی خوب و رو به پیشرفت باشد که خوشبختانه الان این طور است. من این مذاکرات را مثبت و در جهت منافع جمهوری اسلامی می بینم.

بله، قرار نیست که سریع به نتیجه برسیم. ماهیت دیپلماسی بطئی و کند است. مخصوصا در اختلافات طبیعتا مذاکرات خیلی طولانی تر خواهد بود. به ویژه اگر در این اختلافات مسائل مهمی همچون بحث امنیتی برای منطقه و برای کل دنیا در آن مستتر باشد، طبیعی است که بیشتر کند بودن مذاکرات را بر آن تحمیل کند. به هیچ وجه نباید انتظار بیش از حد داشت، همان طور که گفتم ماهیت این مذاکرات بطئی است.

این بستگی به رویکرد طرف مقابل دارد. تجربه ما در دولت اصلاحات به ما می گوید که با اینکه ایران بسیار منطقی و عقلایی عمل کرد و با اینکه اروپا پاسخ نسبتا مثبتی به آن داد اما در امریکا چون یک فرد غیر عاقلی مثل جرج بوش بر سر کار بود مانع روند پیشرفت مذاکرات شد و باعث شد که به نتیجه نرسد. البته ما امیدواریم الان چنین برخورد غیرعاقلانه یی از طرف غرب به ویژه از طرف امریکا نشود. البته هم حزب دموکرات با جمهوریخواه متفاوت است هم اوباما با جرج بوش. بنابراین اگر رویکردی مثل رویکرد جرج بوش حاکم شود بله ممکن است مذاکرات به نتیجه نرسد ولی فعلاچنین نیست.