می‎خواهم نخستین دیدارم را با دکتر شایگان روایت کنم. داریوش شایگان در ایران و جهان یک نام است. این را با علم و آگاهی می‎گویم. ایشان سال 1342 آمدند به ایران. ایشان هندشناس بودند و آیین هند و عرفان اسلامی موضوع رساله دکترای ایشان بود و وقتی من رفتم به آکسفورد در همان ورودی کالج به یک مرد انگلیسی که عضو کالج بود، برخوردم که ایشان گفت شما ایرانی هستید، گفتم بله. گفت شما باید داریوش را بشناسید و منظورش داریوش شایگان بود. گفت شما باید افتخار کنید به داریوش شایگان. غرضم این است که هر جا که رفتم در آفاق عالم، آدمی دیدم صاحب کمالات و علم و دانش از من سراغ داریوش شایگان را می‎گرفت و من واقعا حس کردم چه ایرانی با افتخاری هستم.