از آنجا که جمعی از نمایندگان مجلس طی نامه یی به آقای ضرغامی، در مقام مخالف درخواست برگزاری مناظره در خصوص توافق ژنو را ارائه داده اند بر این اساس من هم برای این مناظره اعلام آمادگی کردم و علاقه مند هستم که در این مناظره شرکت کنم. البته چه بخواهیم و چه نخواهیم جناح مخالف تریبون های زیادی دارد. به غیر از تریبون مجلس، صداو سیما هم در اختیار آنهاست. حتی تریبون نماز جمعه هم مختص آنها و منعکس کننده نظرات مخالفان توافق ژنو است. این درحالی است که جناح محافظه کار با 4 یا 5 درصد جمعیت اما 80 درصد تریبون ها را در انحصار خود قرار داده است. بنابراین اگر چنین فرصتی داده شود ما از آن استقبال می کنیم تا بتوانیم پاسخ آنها را بدهیم. البته بدون پاسخ ما هم آنها حرف های خود را خواهند زد. اگر این توافق هم صورت نگیرد دلیل نمی شود که آنها تریبون خود را از دست بدهند. این ما هستیم که تریبونی نداریم تا از آن طریق بتوانیم حرف های خود را بزنیم. به نظر من صداو سیما حاضر نمی شود که این مناظره برگزار شود چراکه افرادی مثل من سال هاست که در تلویزیون ممنوع التصویر هستیم. در واقع صداو سیما منصفانه عمل نمی کند و به دنبال فضای نقد منصفانه هم نیست. بنابراین من امیدی به ایجاد چنین فضایی و برگزار شدن این مناظره ندارم. البته من پاسخ نمایندگان را خیلی مهم نمی دانم. چون آنها نماینده همه مردم نیستند که احتمال دارد در انتخابات آینده کنار گذاشته شوند. به هر حال وقتی نمایندگان در مقابل سخنان رییس جمهور درخواست مناظره کردند ما هم چنین پیشنهادی را مطرح کردیم.