دیدار نخست وزیر ترکیه، رجب طیب اردوغان از تهران و اعلام سفر رییس جمهور ایران به ترکیه در آینده نزدیک، حکایت از گرم تر شدن مجدد روابط دو کشور دارد. این اتفاق در پی توافق ژنو و گشوده شدن افق های جدید در سیاست خارجی و هسته یی ایران، ارزیابی می شود. در حالی که قبلابرخی کارشناسان مدعی بودند که ترکیه علاقه یی به حل مسائل ایران با جهان ندارد اما به نظر می رسد تهران و آنکارا مناسبات خود را از زاویه یی دیگر می نگرند. با اینکه اختلافات دو طرف در مورد سوریه جدی است و هنوز حل نشده است، به نظر می رسد آنها تصمیم گرفته اند حداقل به صورت موقت این اختلافات را کنار گذاشته و بر زمینه های مشترک همکاری، تمرکز کنند. روابط ایران و ترکیه همواره آمیزه یی از همکاری و رقابت بوده و به نظر می رسد که دو طرف دوباره در حال ورود به فاز همکاری اند البته در گذشته هم مواردی بوده که در روابط ایران و ترکیه، اختلافات جدی به وجود آمده و دو طرف توانسته اند آنها را حل و فصل کنند. کاسته شدن از تحریم های اعمال شده علیه ایران در پی توافق هسته یی ژنو، میان ایران گروه 1+5 فرصت هایی را برای ترکیه و اقتصاد رو به رشد آن ایجاد کرده است. ترکیه در انتقال تکنولوژی پیشرفته اروپایی به ایران نقش بسیار مهمی دارد. از سوی ایران نیز دلیلی وجود ندارد فرصت های ایجاد شده برای دریافت سرمایه و صنایع از ترکیه را رد کنند و از این کانال تجارت با اروپا به ویژه در حوزه انرژی چشم بپوشند. ایران و ترکیه که بازارهای بزرگ و در حال رشدی دارند، می توانند از مزیت های ژئوپولتیکی هم بهره مند شوند. با این حال چالش هایی فرا روی این رابطه وجود دارد. ترکیه و ایران پیش تر توافق کرده بودند حجم تجارت خود را در سال 2020 به 20 میلیارد دلار برسانند اما میزان تجارت بین دو طرف در سه سال گذشته کاهش داشته است. بحث مسائل و مولفه های داخلی دو کشور هم در این روابط تاثیرگذار است. از سوی دیگر قطعا بازیگران منطقه یی هستند که با رابطه تهران- آنکارا احساس رقابت دارند.