«صبح روز بعد کازابلانکا»، نخستین مجموعه شعر محمود بهرامی، به تازگی توسط انتشارات بوتیمار منتشر شده است. این کتاب دربرگیرنده شعرهای این شاعر از سال های 84 تا 88 است و 66 شعر را شامل می شود. مضمون اغلب شعرهای این مجموعه، عاشقانه اند و به مسائل پیرامون اجتماعی نیز با رویکردی رمانتیک می پردازد. علاقه شاعر به موسیقی در این شعرها کاملامشهود است و از تم های مشهور تاریخ موسیقی در شعرهای خود بهره گرفته است. جهان شعرهای بهرامی را به نوعی می توان منحصر به فرد شاعر دانست، جهانی که گرته برداری خاصی از فضای شعری امروز ندارد. اغلب شعرهای این مجموعه کوتاهند و از میزان دو صفحه تجاوز نمی کنند. یک شعر از این مجموعه را می خوانیم: «در خانه قجر/ پرده ها می رقصند و/ مضراب های لنگ/ «رنگ» می گیرند/ سنتور پیر شده دیگر/ سیم ها اما جوانند/ -پاره و مست/ در خانه قجر/ گرد و خاک زنی/ بر لباس هایش تنگ می شود/ عینک مرد/ به پنجره نگاه می کند/ تسبیح و کفشش/ به در/ دیگر هیچکس/ از قهوه ماسیده/ در این فنجان/ نخواهد نوشید.»