هوای تازه را بلعید درون شش هایش. زیپ کاپشنش را هم باز کرد تا باد خنک پاییزی حالش را بیشتر جا بیاورد. شهر تازه از خواب بیدار شده بود. به نظرش، شهر سردرگم و گیج آمد. داد و دود و بوق، همیشه شهر را برایش غیرقابل تحمل می کرد. روزهایی که مثل امروز بی حال بود و به شرکت سر نمی زد، با چند تا تلفن کارها را با معاونش چک می کرد و بعد، یک باکس آب معدنی، یک نوشابه خانواده و یک عالمه میوه تازه می خرید و روی صندلی عقب ماشین بزرگ مشکی رنگش می انداخت و می زد به جاده چالوس. تک و تنها. نه که تنها باشد، اما جاده چالوس را با تنهایی اش دوست داشت. این جور وقت ها، زنش هم همراهش نمی رفت. حتی اگر مرد اصرار هم می کرد،