می ایستادیم جلوی تخته کلاس، رو به همه همکلاسی ها تا معلم، ما را با چند سوال بیازماید. اگر درس خوانده بودیم و به موضوعات تسلط داشتیم، رفتن پای تخته و شفاهی امتحان دادن مایه سربلندی بود، ولی اگر درس نخوانده بودیم، حتی اگر معلم پای تخته صدایمان نمی کرد و برای امتحان دادن پشت همان نیمکتی که نشسته بودیم، سرپا می ایستادیم باز هم به کم شدن دلهره مان کمکی نمی کرد.

بعضی از ما قدرت کلام و استدلال خوبی داشتیم و به هر سوال معلم، بهترین جواب را می دادیم و تشویقی که از او می گرفتیم، برای درس خواندن بیشتر ترغیبمان می کرد. بعضی از ما اما چنین قدرتی نداشتیم و وقتی قرار بود به سوالی، پاسخ شفاهی بدهیم، تته