برنامه ریزی برای سلامت و مسایل درمانی، بدون نقش فعال و برنامه ریز دولت غیرقابل تصور است. در حقیقت تکنولوژی مدرن درمان، همپای فنی برآمدن دولت با مختصات مدرن است! و بدون این محمل، به مقصدرسیدن آن مقصود غیرممکن است. اما نکته آن است که دولت در برنامه ریزی سلامت باید چه نقشی بازی کند. اگرچه نقش اساسی دولت در برنامه ریزی سیاست های سلامت است، اما به خصوص در شرایطی که دشواری های اقتصادی و اجتماعی زیادی وجود دارد، نقش تصدی گری مستقیم دولت قابل انکار نیست! در این زمینه تجارب درخشانی در کشور ما وجود دارد. گسترش شبکه های بهداشتی و درمانی در شهرها و روستاها (در شرایطی که از تعداد پزشکان کشور نیز به شدت کاسته