در امور مربوط به سلامت، پیشگیری بر درمان ارجحیت دارد و این امر در مورد سلامت جسم و روان یکسان است. بخشی از این پیشگیری باید به وسیله نهادهای مسوول و اداره کننده جامعه و دولت و ان جی اوها صورت گیرد. سهمی از آن نیز به خود فرد می رسد. در حیطه روانپزشکی با وجود تعدد عوامل ایجادکننده یا آغازکننده بیماری، این پیشگیری ها دشوارتر و دقیق تر است. بهداشت و سلامت روان به هیچ وجه از بهداشت عمومی جدا نیست و همان طور که بین بیماری های جسمی و روانی تمایزی نمی توان قایل شد، در اینجا نیز این دو امر، تفکیک ناپذیر است. باید توجه داشت که فرآیند ایجاد بیماری های روانی، تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک در ریزساختارهای