محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی با نام «کودتا و شیر مادر» به تحلیل کودتای نوژه پرداخته است. در قسمت هایی از این یادداشت آمده است: «اوایل تیرماه سال 1359در خیابان ایران به دیدار رهبر انقلاب که در آن زمان نماینده حضرت امام درارتش بودند، رفتم. به ایشان گفتم که اطلاعات ما رد و خط یک کودتا را در ارتش پیدا کرده است، جنابعالی درجریان باشید و اگر می توانید به ما کمک کنید. ایشان پرسید چه مقدار جدی است؟ من گفتم که کودتا قطعی است ولی زمان شروع و نقطه آغاز را هنوز کشف نکرده ایم. از اینکه زمان شروع و نقطه آغاز کودتا را کشف نکرده بودیم بسیار نگرانی داشتیم. در همین حالت بودیم که رهبر انقلاب تلفنی با من تماس گرفتند و گفتند پیرو صحبت های آن روز شما یک خلبانی آمده و چیزهای مشابه آن صحبت ها را بیان می کند. سریع خودتان را برسانید منزل ما ببیند موضوع از چه قرار است. رفتم و با یک خلبان جوان روبه رو شدم. ماجرا را چنین برای من تعریف کرد: قرار است کودتایی بشود. من هم قبول کرده بودم که به همدان بروم و سوار یکی از هواپیماها بشوم و محل امام را بمباران کنم. وقتی به مادرم مراجعه کردم و خواستم خداحافظی کنم مادرم گفت کجا؟ ابتدا طفره رفتم ولی در اثر اصرارهای مادرم ناچار شدم بگویم. مادرم گفت شیرم را حرامت می کنم، اگر سریعا پیش امام نروی و ماجرا را به ایشان نگویی. و گفت الان پیش شما هستم. در همین حال متوجه شدیم که نیم ساعت از شروع کودتا گذشته است. کودتاچیان با ماشین و اتوبوس پس از جمع شدن در پارک لاله به سوی پایگاه نوژه همدان حرکت کرده اند. قرار کودتا این بود که از داخل پایگاه چند عامل نفوذی به آنها کمک کنند و در پایگاه را باز کنند و آنها از بیرون پایگاه با سرعت خود را به آشیانه هواپیماها برسانند و سوار هواپیماها شده و نقاط مورد نظر را بمباران و کودتا را انجام دهند. محل سکونت حضرت امام (جماران) صدا وسیما و مجلس شورای اسلامی قرار بود بمباران شود. تنها راه را دراین دیدم که به سپاه همدان و اطلاعات سپاه که نزدیک ترین واحدهای ما به محل کودتا بودند بگویم که خود را به در پایگاه نوژه برسانند. ساعت از 11 گذشته بود دوستان ما با الله اکبر عملیات را شروع کردند».