در نزدیکی شهرستان نمین استان اردبیل روستایی به نام «سوها» قرار دارد که اهالی آن با قرآن انس و الفت خاصی دارند و به همین دلیل در این روستا بیش از 250 زن حافظ قرآن هستند.

به گزارش مهر، بانو شکیب یکی از این زنان است که تاریخ فعالیت های قرآنی این روستا را به سال 76 مرتبط می داند.

وی به سیدی که نهضت قرآن خوانی را در این روستا ایجاد کرده، اشاره می کند و می گوید: سیدحسام الدین مرجاعی که بدون کسب دستمزد به آموزش قرآن در روستاها و مناطق محروم استان مشغول بوده، سبب رواج قرآن خوانی در این روستا شده و به تعبیر روستاییان نور قرآن را به این شهر تابانده است و در طول 17 سال بعد از او نیز بیش از 400 زن و دختر در زمینه روخوانی و حفظ قرآن تربیت شده اند.

به گفته شکیب، شیوه تدریس ساده است. ابتدا روخوانی، روان خوانی و در نهایت حفظ. کوچک ترین شاگرد کلاس دختری سیزده ساله است و بزرگ ترین آن بیش از 45 سال دارد. کوچک ترین حافظ کل قرآن نیز 16 سال دارد. آموزش بدون محدودیت و برای تمامی دختران و زنان روستا در هر سن و سالی انجام می شود.

پس از این که آوازه قاریان قرآن سوها بر سر زبان ها افتاد، سازمان تبلیغات اسلامی ساختمان دارالقرآن را برای آموزش های قرآنی زنان در این روستا احداث کرد.

دهیار روستای سوها نیز در باره این روستا می گوید: ما نه تنها مهاجرت نداریم بلکه به برکت قرآن حتی مهاجرپذیر هم هستیم.

میرزا محمدی در عین حال از برخی کمبودها انتقاد و عنوان می کند در دارالقرآن روستای سوها حتی یک دست میز و صندلی برای آموزش قرآن وجود ندارد و علاقه مندان روی موکت درس می گیرند.

همچنین دارالقرآن در طول سه سال فقط 300 هزار تومان برای هزینه ها پرداخت کرده و تدریس قرآن مربیان همواره رایگان بوده است.

موفقیت قاریان قرآن این روستا در مسابقات قرآنی سطح شهرستان و استان نیز قابل توجه است. اینجا زنان قرآن را حافظ اصلی خود و کودکانشان از شر بدی و پلیدی می دانند.

به گفته بانو شکیب، در این روستا دروغ، غیبت، بی توجهی به حجاب و ترک نماز جایی ندارد. مادران قرآن خوان هر آنچه نور قرآن بر قلبشان تابانده، در تربیت فرزندان به کار می گیرند.