مهدی رحمانی در «برف» بنا دارد با تصویر کردن رفتارهای دوگانه و زندگی بشدت پر تعارف و رقت انگیز شخصیت داستان فیلمش نگاهی داشته باشد به این سبک رفتاری حاکم بر جامعه ایرانی.

حسین مهکام، فیلمنامه نویس برف، با دستمایه قرار دادن باورها و تعارفات دست و پاگیری که گریبان ما را گرفته و امکان زندگی سبکبارانه و بی دغدغه را به ما نمی دهد به روایت داستان شخصیت های فیلمنامه اش پرداخته است. تضاد شدید میان دنیای واقعیت های بیرونی و واقعیت های درون قلعه خانواده حاج جلیل از یک سو و تضاد میان واقعیت های زندگی و دنیای ذهنی شخصیت های داستان از سوی دیگر، نقاط عطف قصه و موتور محرک فیلم را شکل داده اند.