یکی از بیکران جلوه های قرآن کریم، تاریخ است؛ قرآن که از عالم غیب بر وجود محمدی(ص) و سپس بر لسان مبارکش جاری شده در باره امم سابقه و ادیان ایشان و چگونگی رفتار مردم و پادشاهان و سلوک ایشان و همچنین پیامبران الهی سخن رانده و خردمندان را دعوت به تفکر و تعمق در آن کرده است.

می توان گفت قرآن کریم با بیان تاریخ ملل و نحل سابقه، معجزه بودن خویش را به اثبات می رساند، چه در جایی که تاریخ و کتابت چندان جایگاهی نداشته (یعنی شبه جزیره عربستان و ساکنان آن که تعداد افراد باسواد در زمان بعثت در آن انگشت شمار بودند) و بر لسان پیامبری امی مسائلی جاری شده است که فقط اهل کتاب یا معتقدان به آن دین از چند و چون آن آگاهی داشته اند و با شنیدن آیات قرآن مبنی بر الهیات و اندیشه های دین و پیامبر خویش در حیرت فرو می رفته اند.