موضوعاتی از قبیل صرفه جویی در مبحث افطاری دادن و تجمل گرانبودن باید تبدیل به یک فرهنگ عمومی شود که مردم ایثار و فداکاری و کمک به همنوع و توجه به اطراف و زندگی همسایگان را در اولویت قرار دهند. اینکه پیغمبر ما گفته اند تا 40منزل اطراف منزل شما، همسایه محسوب می شود به این دلیل است که حساسیتمان را نسبت به اطرافیان حتی تا 40 منزل آنسوتر بالاببریم. متاسفانه این روزها این فرهنگ همدلی کمرنگ شده. البته افراد خیرخواه هم بسیار هستند منتها باید برای ترویج خیرخواهی فرهنگسازی کنیم طوری که همه مردم احساس کنند تکلیفشان این است که نسبت به اطرافیانشان مسوولیت داشته باشند و مشکلات نزدیکانشان را برطرف کنند. ماه رمضان یک فرصت است، باید از آن به بهترین نحو استفاده کرد، چراکه در این ماه خداوند درهای رحمتش را روی بندگان باز کرده و همه را می بخشد و تحت حمایت قرار می دهد و ما به عنوان کسی که ادعای پرستش او را داریم باید پیرو خواست ها و تاکیدات او باشیم. با راه های متفاوتی می توان ایثار و فداکاری را تعمیم و گذشت را اشاعه داد. کسانی که سفره افطار پهن می کنند باید ساده زیستی را مد نظر داشته باشند و سفره شان رنگین نباشد و در همین نشست و برخاست هاست که می توان ارتباطات را گسترش و فرهنگ ایثار را تعمیم داد و از حال و روز اطرافیانشان با خبر شد و به یکدیگر یاری رساند. هر خانواده و مجموعه و تشکلی مثلامی تواند صندوق تعاونی خودجوشی داشته باشد. خوب است که صندوق قرض الحسنه ای با مسوولیت بزرگ ترهایی در جمع و فامیل باشد که افراد بتوانند از آن طریق به نزدیکانشان کمک کنند. اینگونه یک رقابتی هم برای ایثار کردن و کمک به همنوع ایجاد می شود که به مرور همان فرهنگسازی را منجر خواهد شد. با اینکه زندگی آپارتمانی کار را سخت کرده اما در همین مجموعه های مسکونی کوچک هم می توان چنین صندوق هایی راه اندازی کرد و خیرخواهی را ترویج داد.