تصوری که اغلب ما از مدرسه در خاطرمان است، ساختمان خشک و سیاه با دیوارهای زخمی و کثیف، رنگ های بی روح، نیمکت های چوبی با یک عالم کنده کاری روی میزهایش یا نیمکت فلزی که گوشه هایش فرو رفته، دستشویی های کثیف، شیرهای آب خراب، حیاط های کوچک بدون فضای سبز یا بدون امکانات ورزشی است، به طوری که با زنگ پایان کلاس از شدت خوشحالی طوری از مدرسه خارج می شدیم که پشت سرمان را هم نگاه نمی کردیم! در حالی که امروزه در مدرسه شاداب همه چیز رنگی است، از میز و نیمکت گرفته تا در و دیوار و پرده ها. در یک مدرسه شاداب، کلاس های درس به تلویزیون، ویدیو و رایانه مجهز است، همچنین اسامی و عکس های دانش آموزان روی در یا دیوار