در انتظار مانده بودند و هر لحظه که دبه های آب را زمین می گذاشتند به آسمان خیره می شدند اما خبری از نجات دهنده نبود. گفتند بالگردها به سمت جنگل راه افتاده اند تا آتش را خاموش کنند اما جز دود غلیظ سوختن شاخه های خیس جنگل چیزی نبود. آسمان دیده بود که 20 لیتری های پر از آب را از فاصله 10کیلومتری با خود می آورند تا تنه ها و کنده های شعله ور را خاموش کنند اما خالی از تلاش برای خاموش کردن آتش جنگل «گلستان» بود و حریق مدام جان درخت های تازه را می گرفت و پیشروی می کرد. 24ساعت، یکضرب جنگل سوخت و وسعت آتش سوزی از 300هکتار بیشترشد و تاول دست وپای محیط بانان را گرفت. چشمشان اما یک روز به هلیکوپتری افتاد که می توانست حامل خبر خوب آب باشد تا آتش را از فاصله ای بعید خاموش کند اما از همان راهی که آمده بود برگشت چون بنزینی برای پرواز نداشت! بعد از آن اما آنقدر درخت سوخت تا بالاخره یکی، دو هلیکوپتر آمدند و کمی روی زخم «گلستان» آب پاشیدند.