«منم تندیس تنهایی» نوشته فرح فرسار از کتاب های جدیدی است که نشر آموت منتشر کرده است؛ رمانی خوشخوان، با نثری روان، ساده و تقریبا عامه پسند که برای اکثر مخاطبان قابل درک است. به لحاظ روایتی، این اثر از زاویه دید سوم شخص (دانای کل) تبعیت می کند، اما این راوی دانای کل بارها به ذهن شخصیت اصلی نقب زده و از پشت چشم های او به دنیای اطراف می نگرد. شخصیت اصلی زنی به نام نسرین است که در کنش و واکنش نسبت به زمان و مکان (محیط و جغرافیای واقعی) شخصیت پردازی می شود. بنیان های ساخت این شخصیت همچنان که اشاره شد، متاثر از فضا و محیط شکل می یابد و سپس با خاطرات و نوستالژی جان می گیرد و با مخاطب همذات پنداری می کند.