تصمیم ما به مهاجرت، از سال 89 شروع شد. دلیل مان برای گرفتن این تصمیم هم تبی بود که بین اکثر دوستان همکار و هم دانشگاهی هایمان به وجود آمده و ناخواسته ما را هم دچار خود کرده بود. اما تا همین اواخر قضیه برایمان خیلی جدی نبود و بیشتر به آن به عنوان یک هدف بلندمدت نگاه می کردیم تا برنامه ای که به صورت جدی و مدام پیگیرش باشیم. اما همین پیگیری های نصفه و نیمه هم به نتیجه رسید تا اجازه اقامت در استرالیا را بگیریم. همین موضوع باعث شد که با چشم پوشی از همه دلبستگی هایمان در ایران مهاجرت را انتخاب کنیم. بعد از آنکه ویزاها هم به دستمان رسید، هر زمان که تصمیم می گرفتیم می توانستیم سفر کنیم و زندگی جدیدی