1- طی سال گذشته فضای فکری و آکادمیک اتفاقات خوشایندی را تجربه کرد و گام های موثری برداشت. دیدگاه ها، هر چند مخالف، در محیط دانشگاه امکان عرضه یافت و به نوعی تضارب آرا شکل گرفت و استادان برای حضوری فعال انگیزه پیدا کردند و برای خود در این فضای علمی- آکادمیک سهمی قائل شدند.

در دانشگاه هایی که در حال تدریس هستم، شاهد بودم که به دنبال انگیزه های ایجاد شده بسیاری از استادان برای ارتقای سمت خود از استادیاری به دانشیاری تلاش کرده و برای بالاتر بردن برند جهانی دانشگاه های کشور کوشیدند تا کشور را برای تعامل علمی با جهان آماده تر کنند. گویی نوعی احساس مسئولیت در آنها بیدار شده بود. این در حالی است که در سال های اخیر در این زمینه ها رغبت کمتری دیده می شد و شاید این وحدت رویه در نهادهای آکادمیک را بتوان نقطه عطف عملکرد دولت در سال گذشته تلقی کرد.