شاید یک روز این آخرین قطره باشد؛ این پیامی است که این روزها در تابلوهای تبلیغاتی بزرگراه ها اغلب به آن برمی خوریم، پیامی که همراه با تصویری از یک قطره آب از لوله های خشکیده به من و شما و همه شهروندان تلنگر می زند که آب زندگی است و باید در مصرف آن صرفه جویی کنیم.

آموزش و فرهنگ سازی از سوی شهرداری تهران اتفاق پسندیده ای است که نشان می دهد مسئولان به امور فرهنگی و آگاهی بخشی به مردم اهتمام دارند، اما گاه در عمل شهروندان از مسئولان رفتاری می بینند که نمی دانند دم خروس را باور کنند یا قسم حضرت عباس را! نمونه اش اتفاقی است که از روز چهارشنبه در یکی از خیابان های جنت آباد (بلوار بعثت، 16 متری اول جنوبی) افتاده و مسئولان حل مشکل را به دیگری حواله می کنند.تا لحظه ارسال روزنامه به چاپخانه درست 72 ساعت است لوله آبی در این خیابان ترکیده و آب در حجم بسیار گسترده و با فشار زیاد روی آسفالت داغ هدر می رود. یکی از شهروندان پیگیر ماجرا ابتدا به سامانه 122 (امداد آب) زنگ می زند. آنها وی را به شهرداری پاس می دهند و می گویند شهرداری منطقه 5 باید به این مساله رسیدگی کند، او با سامانه 137 شهرداری تماس می گیرد، آنها هم می گویند اگر در حوزه فضای سبز این اتفاق افتاده، مربوط به ماست وگرنه احتمالاقنات است و آب و فاضلاب باید رسیدگی کند. شهروند دلسوز به آب و فاضلاب زنگ می زند، آنها می گویند رسیدگی به این مساله در حوزه شهرداری منطقه 5 است.

این شهروند می گوید آن قدر به این چند مرکز زنگ زدم که با شنیدن صدای من آنها خودشان آدرس را به من می دادند و می گفتند در جریان مشکل هستند، اما دریغ از ذره ای رسیدگی و احساس مسئولیت. آب زلال همچنان در این خیابان هرز می رود و شهروندان هم از فرصت استفاده کرده و خودروهایشان را با آن می شویند.کاش مسئولان هم مانند مردم صرفه جویی در مصرف آب را جدی می گرفتند.