اهل بیت(ع) مظاهر بزرگ عطوفت اند و قله های رفیع مهربانی.

قدم زدن در کوچه معرفت آنها انسان را به سایه سار امنیت و سعادت می رساند و من این سرور را در ذره ذره وجودم به وضوح لمس کرده ام. اگر گاه از سر ناتوانی یا کم طاقتی از این کوچه به بن بست های پرزرق و برق دنیا گریز می زنیم، به آن معنی نیست که مسیر اصلی کوچه، یادمان رفته باشد. راستی بیایید با هم در این کوچه بیشتر قدم برداریم. کوچه ای که سایه هایش روح را می نوازند، یاس هایش عطر ایمان می دهند و بر سردر همه خانه هایش پلاک صداقت و اشتیاق حکاکی شده، کوچه ای که ممر عشق است و مقر زهد. پاره خط رحمانیت است این کوچه و جاده روحانیت. و خلاصه کوچه، کوچه خوبی است...