آب، هوا، انرژی و... محیط زیست انسان را شکل می دهند. انسان اما در تکاپوی بودن، دل مادر زمین را می شکافد تا اسبابی برای بهتر «زیستن» فراهم آورد. این حرکت نه در تضاد با جهان طبیعت که در جهت شکوفا کردن عناصر آن است تا با درهم آمیزی این عناصر با دانش و خرد انسانی، آفرینش گونه های جدیدی از پدیده ها ممکن شود.

سفال، مفرغ(برنز)، آهن، فولاد و... همه گونه هایی از آفریده های انسانند که از ترکیب خرد آدمی با عناصر نهفته در دل زمین یا همان عناصر معدنی خلق شده اند. اما این سوال در دوره هایی از مراحل توسعه در جهان و اینک در کشورمان مطرح است که آیا «محیط زیست، منابع طبیعی» و «معدن» در تضاد با یکدیگرند یا