فقط چند ماه پیش رهبران حوزه یورو معتقد بودند که آب بر آتش ریخته اند و درنهایت توانسته اند در شرایط مساعدی قرار گیرند. با تکیه بر وعده های ماریو دراگی رئیس بانک مرکزی اروپا، مبنی بر انجام «هر آنچه لازم باشد» برای حمایت از پول واحد، باردیگر اعتماد به این قاره بازگشته بود. به نظر می رسید که رشد اقتصادی گرچه با سرعتی کند، اما به هر حال بازگشته است. پس از اجرای برنامه های نجات و راهکارهای پر دردسر برای کاهش کسری بودجه و بهبود رقابت پذیری، کشورهای گرفتار منطقه در حال احیا بودند. نرخ بیکاری، به خصوص در بین جوانان هنوز به شدت بالابود، اما دست کم در اغلب کشورها روندی کاهشی را در پیش گرفته بود. اوراق قرضه در وضعیت بهتری قرار گرفته بود چون جو حاکم بر بازارهای مالی دیگر این نبود که یورو دچار فروپاشی خواهد شد.