چارچوب بسته پیشنهادی دولت برای خروج از رکود، یک چارچوب فعال، پویا و باز است که می توان نظرات مختلف را در آن لحاظ کرد. این بسته، سیاست مبهمی نیست که هیچ کس درباره آن نداند و نتواند کاری انجام دهد. به عبارتی، در بسته پیشنهادی دولت امکان نظردهی، پیرایش و اصلاحات پیش بینی شده است. اما آنچه که دولت از این بسته سیاستی خروج از رکود به مجلس تقدیم کرده، تنها 30 ماده است و این مواد در مجلس مورد بررسی قرار می گیرد. به نظر من این لایحه، لایحه مفیدی است که می تواند وضعیت اقتصاد کشور را بهبود ببخشد. البته برخلاف عده یی که فقط جنبه های منفی لایحه را می بینند، من فکر می کنم جنبه های مثبت آن بیشتر است.

خوشبختانه وقتی اسم لایحه روی آن گذاشته می شود، یعنی دست نمایندگان برای اصلاح باز باشد. بر این اساس، ما در جلساتی که در کمیسیون مشترک داشتیم، قسمت هایی از مواد پیشنهادی دولت را مورد بازبینی قرار دادیم و برخی از ایرادات گرفته و برخی پیشنهادات افزوده شد. این نشان می دهد که دولت هم می خواسته که مجلس نظرات تکمیلی خود را داشته باشد و این اعتقاد را ندارد که نیازی به ویرایش لایحه خروج از رکود نیست.

البته ابهاماتی که در جلسات مطرح می شد، بیشتر به بحث تسویه بدهی های دولت به بانک ها و بخش های غیردولتی برمی گشت. نمایندگان در تلاش هستند تا با بازنگری در این بخش، آن موانعی که سر راه تولید وجود دارد، برداشته شود.

از سوی دیگر، یکی از مشکلات اساسی بخش تولید، نبود نقدینگی است که ما می توانیم در لایحه دولت بخش عمده یی از نیازهای بخش تولید را برآورده کنیم و بانک هایی که در حمایت از تولید می توانند نقش آفرین باشند، با برطرف شدن موانع به کمک تولید آیند.

به هرحال ما باید منتظر باشیم که در صحن علنی مجلس چه اتفاقی می افتد و اصلاحات لازم نیز صورت گیرد تا بعدا در مورد کارایی لایحه بیشتر صحبت کنیم.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس