«نظامی بریتانیایی در منطقه «وولریچ» لندن توسط شهروند بریتانیایی آفریقایی تباری با چاقو سلاخی شد»؛ انتشار این خبر در سال گذشته میلادی افکار عمومی بریتانیا را با هراس مواجه کرد. تظاهرات هفته های اخیر هواداران گروه داعش در شهرهای مختلف اروپایی به خصوص در لندن و آمستردام نیز با واکنش منفی گسترده افکار عمومی اروپایی مواجه بوده است. نکته جالب توجه حضور عناصر افراطی در تظاهرات برگزارشده در دو کشور (بریتانیا و هلند) بوده که سالیان سال دولت هایشان به اجرای سیاست چندفرهنگ گرایی بالیده اند و از محاسن آن سخن ها گفته اند. در اینجا این پرسش مطرح می شود که مرز آزادی بیان که در جوامع دموکراتیک لیبرال حاکم است تا چه حد است؟ آیا گروه هایی که اعتقادی به اصل دموکراسی و بیان آزادی عقاید برای مخالفان خود ندارند مجاز به ابراز عقیده و فعالیت سیاسی هستند؟