هرچند برخی تحلیلگران وابسته به یکی از دو جناح عمده سیاسی تلاش کرده اند «اعتدال» را روی دیگری از سکه اصلاح طلبی یا اصولگرایی خوانده و به این ترتیب شکل گیری ضلع سومی از جریانات سیاسی در کشور را منتفی بدانند، اما برخی دیگر بر این گمانند که شعار اعتدال به عنوان یک «روش مدیریتی» و نه الزاما «گفتمان سیاسی»، از این ظرفیت برخوردار است که دوقطبی سیاسی «اصلاح طلب / اصولگرا» در آرایش نیروهای سیاسی را تغییر داده و فضای حائلی میان این دو قطب ایجاد کند؛ فضایی که شاید بتواند بتدریج جای خود را در صحنه سیاسی کشور باز کند. البته هنوز بسیاری به امکان شکل گیری چنین جبهه میانه رویی با دیده احتیاط می نگرند.