دهه 60 دهه شیرینی و تلخی بود، متولدین این دهه در میان روزهایی که بوی مرگ می داد و موسیقی متنش صدای انفجار و موشک بود بزرگ شدند. اما در میان تمام تلخی ها و کمبودهایی که زندگی در آن سال ها داشت، خاطراتی رقم خورده اند که هنوز هم پس از سال ها طعم شیرین شان زیر زبان کسانی که آن روزها را گذرانده اند مانده و یادآوری شان لبخند بر لب آدم ها می نشاند. کودکان آن روزها نه تبلت داشتند و کامپیوتر شخصی، نه شهربازی هایی مجهز و سرپوشیده و نه انواع اسباب بازی های فکری و تکنولوژیک. آن روزها بچه ها با قصه سرگرم می شدند و تلویزیونی که در طول روز فقط یک یا دو ساعتش به آنها اختصاص داشت. بچه های آن روزها نگران قهرمان