در سینمای ایران سالانه ده ها فیلم با ژانر اجتماعی تولید می شود. اینکه این واژه «اجتماعی» در سینمای ما از کجا آمده و چارچوب و قواعدش چیست که شامل تمام تولیدات سینما می شود را خدا داند اما آنچه واضح است عدم وجود تعدد ژانر در سینماست. در بین فیلم های ایرانی به سختی می توان فیلمی در ژانر کارآگاهی، ورزشی یا حتی وحشت پیدا کرد.

در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 سینمای کودک ایران به طرز چشمگیری شروع به فعالیت کرد و کارهای قابل توجهی مانند گلنار، پاتال و آرزوهای کوچک، شهر موشها و کلاه قرمزی ساخته شد. فیلم هایی که با گذشت سال های زیادی از تولیدشان هنوز با استقبال و توجه مخاطبان مواجهند. در حال حاضر