دوم ژانویه سال1938 بود که باوال علیلیوف، برادر مرحوم نادیا به همراه همسرش از تعطیلات بازگشتند؛ باوال به دفترش رفت، آن زمان مدیریت بخش زرهی را برعهده داشت، دید همه همکارانش ناپدید شده اند. همه آنها قربانی موجی از رعب ووحشت شده بودند که استالین در بین ارتش به راه انداخت. گوشی تلفن را برداشت تا دلایل این کارها را بپرسد، از استالین پرسید. با او در کرملین زندگی کرده بود. چه حرف هایی بینشان ردو بدل شد؟ هیچ کس نمی داند. کمی بعد از این حرف ها بود که ناگهان باوال نقش زمین شد؛ پزشکان آن را یک سکته قلبی تشخیص دادند که در اثر یک خستگی مفرط بوده است. اما خانواده اش تردید داشتند و احتمال می دادند که او ترور شده باشد. باوال هم به سهم خود باری بر دوش استالین بود، این بار اما نه دیگر به خاطر دلایل سیاسی، بلکه به این خاطر که او همسر «جنیه» بود؛ آخرین زنی که استالین عاشق او شد.