زنان آنجا نسبت به تاریخ نگاری معماری معاصر واکنش نشان می دهند که به دنبال کشف مجدد معماران زنی همچون ایلین گری (1976-1878)، تروس شرودر- شرادر (1989-1885) باشند؛ معمارانی که با آثارشان تصویر ارایه شده از خانواده سنتی در خانه های سنتی را به چالش کشیدند. البته این بازخوانی صرفا به معماران زن محدود نمی شود، معمارانی همچون لوکوربوزیه و آدولف لوش نیز در برخی آثارشان بارزه هایی را به عینیت رسانده اند که بر اساس آنها می توان به راستی آزمایی مجدد معماری به واسطه نقش زن بر آن نشست. برای یافتن تاثیر زنان بر معماری می توان به کتابی از دلرس هیدن به نام انقلاب بزرگ خانگی (1981) اشاره کرد. وی در این کتاب به