اعتماد: نتایج پژوهش انجام شده در مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران ضمن معرفی کارتن خوابی به عنوان چهارمین آسیب اجتماعی پایتخت، اعلام کرد که بیشترین متکدیان و کارتن خواب ها در مناطق 12، 7 و 16 متمرکزند و اعتیاد فراگیرترین آسیب بی خانمان های تهرانی است. مهر گزارش داد که یافته های تحقیق نشان می دهد سه عامل مهم و اساسی در کارتن خوابی افراد نقش داشته است: اعتیاد و مصرف مواد مخدر، ناتوانی های جسمی و روانی، مهاجرت و عدم تطابق با محیط جدید. بنا بر نتایج این پژوهش، اعتیاد یکی از ویژگی های مشخص و بارز بسیاری از کارتن خواب هاست، به طوری که کارتن خوابی و اعتیاد در موارد زیادی یکدیگر را تشدید می کنند و فرد را تا سر حد مرگ پیش می راند. در ادامه این گزارش مرور تاریخی بر شکل گیری پدیده کارتن خوابی در تهران ذکر شده و آمده که: «مساله کارتن خواب ها و بی سرپناهان از سال؟ با مرگ چند تن در کنار خیابان های تهران توجه جامعه را به خود به عنوان یک معضل جدی اجتماعی جلب کرد. طبق توافقی که بین شورای شهر تهران، شهرداری و همچنین نیروی انتظامی انجام گرفت، شورای شهر و نیروی انتظامی موظف به شناسایی این کارتن خواب ها بوده و شهرداری نیز با کمک سازمان بهزیستی مسوولیت اسکان آنها را بر عهده گرفت. با آغاز طرح جمع آوری کارتن خواب ها مینی بوس هایی در سطح شهر به حرکت در آمدند تا با همکاری نیروی انتظامی خیابان خواب ها را جمع آوری کنند اما این حرکت آغاز شکل گیری بحران جدیدی برای مدیریت شهری تهران محسوب می شد. با افزایش آماررو به ازدیاد کارتن خواب ها، شهرداری نسبت به برپایی چادرهایی جهت اسکان موقت برای آنها اقدام کرد. با گذشت زمان و پس از کشمکش های فراوان این چادرهای اسکان در نهایت به سازه های ثابت تبدیل شد و تجربه جدیدی در تهران شکل گرفت که به «گرمخانه» موسوم شد. گرمخانه ها به نوبت در چند نقطه تهران انتخاب شدند و دو فصل زمستان به طول انجامید تا برای ساماندهی خیابان خواب ها آماده شوند.»