وقتی دیدم هر کس به طریقی برای نان شب و رزق و روزی دوندگی می کند و خود را به آب و آتش می زند، کلاهم را قاضی کردم که من هم کاری کنم مثلا یکی به پارتی داشتن می نازد و دیگری به آزمون های استخدامی دل خوش می کند، آن یکی مدرک تحصیلی اش را زیر بغل زده و فرم استخدام رنگارنگ شرکت ها را پر می کند و دیگری مدارک چهار زبان خارجه و آیلتس را بقچه بندی کرده و جلو سفارتخانه ها برای خروج از کشور برای ویزای کار تلاش می کند. بعد تحصیلکردگانی را دیدم که با مدرک دانشگاهی و با گرو گذاشتن مدارک و به فراموشی سپردن مدارج، بساط دستفروشی را در کنار خیابان پهن کرده اند و آنها که تا دیروز سرشان یکسره در کتاب و جزوه و با محیط