شاید هیچ جریان هنری ای در ایران، به اندازه نقاشیخط محل اختلاف و بحث نبوده باشد. تقریبا از زمانی که این جریان به روایتی در اواخر دهه 1330 آغاز شد و تا روزگار ما رسید، موافقان و مخالفان درباره آن صحبت کرده اند. موافقان و مخالفان در دو سوی محوری بودند که یک سوی آن سنت قرار داشت و در سر دیگرش مدرنیسم. با این حال این جریان هنری در طول 60 سال گذشته همچنان به راه خود رفته و هنوز هم جزو ژانرهای موفق هنری ایران در بازار هنری است، شاید همین موفقیت سبب شده که این جریان همچنان با کمترین تغییری ادامه پیدا کند. نمایشگاه نقاشیخط های عذرا عقیقی بخشایشی یکی از مهم ترین نمایشگاه های نقاشیخط در سال جاری است. نمایشگاهی که تحت عنوان «منشات هنرمند» در گالری هما آغاز شده است. اصولاهرگاه گالری هما، گالری ای که میزبان این نمایشگاه است، نمایشگاه نقاشیخط برگزار می کند، در پی مسیری شخصی است، مسیری که در هنرمندانی چون علیرضا آستانه و دیگران نمود پیدا می کند، گالری ای که می کوشد با برگزاری نمایشگاه هایش، سلیقه و نگاه ویژه اش را نیز تبلیغ کند. در یادداشت این نمایشگاه به قلم شهروز نظری به بخشی از این سلیقه اشاره شده است، او در این نوشته به نکاتی چون «رمزآلود» یا رابطه بین فرم خط و مفهوم اشاره می کند، که مورد دوم جزو مسائلی است که گالری هما بر آن تاکید فراوان دارد. در این نمایشگاه البته تاکید نظری بیشتر بر اهمیت درک نگاه و باور مذهبی هنرمند است چنانچه در آخرین سطر یادداشتش می نویسد: «آثار عذرا عقیقی تذکری درباره ضرورت واسط های مذهبی برای درک کالیگرافی است: سرشت آموزه یی متن و حوالت الهیاتی نوشته به عنوان عاملیت انتقال خرد و میراث اخلاقی تا ابد ابعاد بلاواسطه دینی را بر گرده کلمه و جمله گذاشته است.» نمایشگاه «منشات هنرمند» از روز جمعه، چهار مهر در گالری هما آغاز شده و تا 15 مهرماه ادامه خواهد یافت.