گال بیماری انگلی است که توسط انگل انتقال پیدا می کند. نحوه سرایت آن، از طریق انسان به انسان است و انگل بیماری گال در محیط غیربدن انسان خیلی زنده نمی ماند.

این بیماری خارش بسیار زیادی دارد. به سرعت در نتیجه تماس نزدیک و طولانی قابل انتقال است و معمولاوقتی فردی در خانواده این بیماری را بگیرد و به سرعت درمان نشود، سایر اعضای خانواده نیز درگیر این بیماری خواهند شد.

بیماری گال خود را بین انگشتان، روی مچ دست، ناحیه تناسلی و سینه به صورت زایده پوستی و خارش نشان می دهد که درطول شبانه روز ادامه دارد ولی شب ها به شدت افزایش می یابد و حتی فرد را از خواب بیدار می کند.

این خارش واقعا به درمان های معمول پاسخ نمی دهد و تنها درمان های ضدگال است که می تواند خارش های آن را کنترل کند.

وسایل شخصی، روتختی و روبالشی باید حتما ضدعفونی یا جوشانده شود. احتمال دوباره گرفتن بیماری گال بعد از درمان بسیار زیاد است و یک بار ابتلابه آن مصونیت ایجاد نمی کند.

این بیماری درمراکز عمومی، سربازخانه ها، زندان ها و مراکزی که اجتماعات طولانی و زندگی افراد برای مدت طولانی در کنار هم صورت می گیرد بسیار بیشتر دیده می شود و از طریق تماس مستقیم منتقل می شود.

گال در افراد دارای نقص ایمنی یا کسانی که پیوند کلیه شده اند، می تواند خیلی شدیدتر باشد.

اگر این بیماری به درستی تشخیص داده شود به راحتی کنترل و درمان می شود ولی اگر اشتباه تشخیص داده شود با داروهای دیگر از بین نمی رود و باقی خواهد ماند.

برای درمان بیماری گال معمولادر یک هفته دوبار از محلول ضدگال استفاده می شود.

این بیماری می تواند از طریق خارش یک منطقه پوست به مناطق دیگر منتقل شود و در تمام سنین و جنس ها وجود دارد.