آخرین مجموعه شعر یک شاعر لزوما بهترین آثار او را در خود ندارد و دارد! این جمله پر از ابهام است. آیا آخرین مجموعه شعر حاوی آخرین آثار شاعر است؟

آیا آخرین اشعار یک شاعر نمی تواند متعلق به یکی از دوران گذار او از مرحله ای به مرحله دیگر شاعری اش باشد؟ در نتیجه آیا می توان از این اشعار انتظار پختگی، تثبیت و انسجامی در حد نام شاعرش داشت؟

چه کسی و از چه دیدگاهی بهترین آثار یک شاعر را برمی گزیند؟ آیا این نسبیت غیرقابل انکار، قضاوت و نتیجه قاطع آن را در مورد شعر بی اعتبار نمی سازد؟ به یاد بیاوریم اظهارنظرهای متناقضی را که در مورد آخرین مجموعه شعر «سهراب سپهری» در مقایسه با شعرهای پیشین او شنیدیم و می شنویم.