آنچه نهضت امام خمینی رحمه الله را در حد فاصل سال های 1342 تا 1357 زنده نگه داشت؛ عزاداری های محرم و صفر بود. دو تن از فروزان ترین روشنایی بخشان فضای سیاسی ایران در سال های اختناق پس از تبعید امام خمینی رحمه الله، حضرات آیات شهیدان سعیدی و غفاری بودند. این دو شهید اوج افشاگری های خود را در ایام محرم و صفر قرار می دادند و از فرصت عزاداری برای برادریابی بهره می گرفتند.

اسدالله بادامچیان درباره رشته اتصال این مبارزات گفته است: «این بحثی که شما در اسناد ساواک می بینید که نوشته آیت الله سعیدی دارد یک هیئت راه می اندازد، دنباله همان بحث های جدی بود که بعد از یکی از مراسم عزاداری داشتیم. شهید