به عقیده من مشکلی که در کل در کشور ما وجود دارد، سازماندهی تشکیلاتی هر دوجناح و از جمله تشکیلات اصولگرایان است. همچنین عدم وجود برنامه مشخص و سیستماتیک و مستمر بودن احزاب اصولگرایی از مشکلاتی است که ما با آن مواجه هستیم. باید بدانیم که این نوع ضعف تشکیلاتی سبب می شود که در حرکت رو به جلو و رشد جناح در بزنگاه های مشخص انتخاباتی شاهد مشکلاتی باشیم. هر تشکیلاتی باید بتواند مرامنامه و اساسنامه مشخص و همچنین عضو گیری و عضویابی موفقی داشته باشد تا جامعه بتواند آن را به صورت سازمان یافته در درون خود بپذیرد. به عقیده من نبود احزاب کارآمد در کشور از موضوعات مهمی است که جریان اصولگرایی هم از آن مستثنی نیست. برای اینکه بتوانیم به بازسازی تشکیلاتی و گفتمانی تشکیلات موجود در جریان اصولگرایی بپردازیم لازم است که همه این 18 تشکل موجود در کنار هم بر محور وحدت برنامه هایی را تبیین کنند. البته باید ببینیم که آیا این تشکل ها برنامه یی دارند یا خیر؟ علی الظاهر ما این چند تشکل را در این جریان داریم، اینکه بتوانند در عمل برای شکل گیری وحدت و انسجام لازم در این جناحی برنامه یی را تبیین کنند بسیار مهم است. در مجموع به عقیده من دبیرکل و هیات موسس این تشکل ها باید نقش محوری در تشکیل این انسجام را به عهده بگیرند. البته من فرد مشخصی درون جریان اصولگرایی که بتواند نقش محوری و وحدت بخش درون این جریان را به عهده بگیرد نمی شناسم و فکر می کنم جریان اصولگرا بر اساس موسسین و دبیرکل احزاب و تشکل های خود باید در جهت حفظ انسجام و وحدت بکوشد. در مورد اینکه چه گفتمان و مبنایی باید به عنوان موضوع محوری در میان وحدت اصولگرایی مورد توجه قرار گیرد نیز کوشش هایی را انجام داده ایم. ما در جامعتین که متشکل از جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین است، 14 موضوع محوری را مطرح کردیم. به عقیده من این 14 موضوع محوری اگر بتواند به درستی در این جریان پیاده شود، می تواند بسیاری از مشکلات اصولگرایی را بهبود بخشد. به هر صورت تشکل های جریان اصولگرایی نیز مانند دیگر تشکل های کشور نیازمند بازخوانی گفتمان ها و باز تعریف برنامه خود هست و در ذیل این بازتعریف ها می توان به از سرگیری وحدت درون جریان اصولگرایی امیدوار بود.