یکی در تهران، دیگری در «وین»؛ هر دو به دنبال توافق اند. زنگنه برای «اوپک»، ظریف در مذاکره با شش قدرت جهانی. وزیر امورخارجه اگر در مذاکرات هسته ای موفق شود، شانس زنگنه برای همراه کردن سایر اعضای «اوپک» به نفع کاهش سقف تولید بالامی رود. ظریف اگر با دست پر به تهران نرود، سمبه وزیر نفت برای کاهش سقف تولید «اوپک» در یکصدوشصت وششمین اجلاس وزرا، زوری نخواهد داشت. اجلاسی که سه روز بعد از اتمام ضرب الاجل مذاکرات هسته ای در وین برگزار می شود. روزهای این هفته برای ایران هم در جبهه سیاست، هم در کارزار اقتصادی سرنوشت ساز است؛ جبهه هایی که از یک خط هدایت می شوند.