دیپلماسی غالبا به هنر و رویه مقامات کشورها در برقراری ارتباط با یکدیگر تعریف شده است. چنین تعریفی از دیپلماسی، مبتنی بر یک پیش فرض مسلم است: روابط بین مقامات کشورها در عرصه بین المللی امری حتمی و ضروری است و اصولا نمی توان در این رابطه چند و چونی داشت و پرسید که ضرورت چنین رابطه ای، دارای چه پشتوانه نظری و یا حتی عملی ای است. این توضیح بدان معنا نیست که برای برقراری و استمرار روابط بین کشورها هیچ توجیه و استدلالی بیان نشده است؛ بلکه آن چه مشخص است این است که «دیپلماسی» پاسخی برای این موضوع نداشته و تنها به شیوه، هنر، شکل دادن و قوام بخشیدن به روابط بین المللی اشاره می کند. چنین رویکردی منجر