مرحوم کلینی نقل کرده است که معاویه، مروان حکم را والی مدینه کرد، و به او دستور داد تا برای جوانان قریش مستمری قرار دهد. امام زین العابدین(ع) می فرماید: من نیز از جوانانی بودم که نزد مروان رفتیم. از من پرسید: اسمت چیست؟ گفتم: علی بن الحسین! پرسید: اسم برادرت چیست؟ گفتم: او هم علی بن الحسین! مروان (از روی ناراحتی) گفت: علی، علی؟! پدرت می خواهد همه فرزندانش را علی بنامد؟ و سپس مستمری را مقرر کرد.من به نزد پدر که بازگشتم، قضیه را به حضرت عرض کردم. پدرم فرمود: وای بر پسر زن کبود چشم (یعنی مروان)... اگر من دارای صد پسر هم بودم دوست داشتم بدون استثنا همه را علی بنامم.1