میرجلال الدین کزازی می گوید: واژه هایی که بر پایه هنجارهای زبان و دگرگونی در واژه های زبان فارسی نیستند نمی توانند زیست و پیکره زبان فارسی را دچار آسیبی چاره ناپذیر کنند. این استاد ادبیات فارسی در گفت وگو با ایسنا، درباره افزایش برخی واژه های نامانوس که در رسانه ها و شبکه های اجتماعی به کار گرفته می شود و تاثیر آنها بر زبان فارسی گفت: پدیده تازه در پیدایی گویش در روزگار ما می تواند در گویش جوانان و از طریق رسانه ها به کار گرفته شود. در این گویش واژه هایی پدید می آیند و پس از چندی به فراموشی دچار می شوند. این نویسنده سپس افزود: به عنوان مثال «خالی بستن». این واژه از آنجا می آید که تفنگ را خالی و بی فشنگ بر دوش می بستند تا دیگران را بفریبند و بترسانند. از همین رو هنگامی که کسی سخنی بی پایه می گوید و لاف می زند گفته می شود کسی خالی بسته است. کنایه دیگری که در این گویش رواج دارد «سه» شدن است که به معنی نادرست کار کردن به کار برده می شود. این واژه می تواند از موتور خودرو ستانده شده باشد که اگر از هر چهار سیلندر آن یکی از آنها کار نکند خودرو نمی تواند کار خودش را انجام دهد. کزازی همچنین گفت: «سوتی دادن» نیز دیگر واژه یی است که در گویش جوانان به کار برده می شود. پایه این واژه نیز می تواند از ورزش گرفته شده باشد و آن در زمانی است که وقتی ورزشکار خطا می کند و داور سوت می زند نشانه آن است که بازیکن کار خود را به درستی انجام نداده است، از این روی مایه سوت زدن داور شده است. یعنی لغزش آشکار و خطایی نمایان انجام داده است.